Verslagjes BK 2011- Yoeri Slegers

01/04/2011

Het verslag van Yoeri Slegers, voorspeler in hart en nieren!

Ik ga voor de A-ploeg….

De keuze in het begin van het seizoen.In een ploeg zitten die buiten de gewoonlijke fun en teamspirit ook eens honderd procent ging voor de ultieme prijs. Goud. 1 ste in de Belgische competitie. Iets dat ik al jaren wou. En nu was het zover. We hadden allen door de jaren ervaring opgedaan, een goede coach en de beste redenen om dit jaar hoog te eindigen. 1 ding was simpel. Hou je aan je afspraken.

6 à 8 uur trainen in de week.
Zoveel mogelijk toernooien meedoen.
Tactiek volgen.
Blijven gaan, no matter what…

Na een zomer van keihard trainen stond de hele ploeg er met een sterk verbeterde conditie. Resultaat: alles gewonnen op de eerste speeldag, tegen Brussel gelijk.
Dit was een zeer belangrijke stap voor de ploeg. We konden het, we hadden na jaren van zware achterstand, een gelijkspel gehaald tegen de huidige kampioen!
En die hoop bleven we vasthouden.
Na winsten tegen Koraal Genk en Mantis, de vroegere sterkhouders, groeide het zelfvertrouwen.

But what comes up, must go down.
De derde speeldag kwam er na een strenge winter vol met examens, eindwerken, drukte en voor velen minder trainingsuren.
We wonnen de wedstrijden, maar niet met overmacht. En tegen Brussel betaalden we de prijs. 3-2 verlies.
De conditie werd terug gezocht maar moest nog pieken.
En na een mini toernooi in Breda, met vele verliezen vonden we het dieptepunt.
Toen kwam het besef bij iedereen dat als we zo verder deden, winst in de Belgische competitie ver te zoeken was.
Na een algemene bezinning vond iedereen terug wat hij of zij nodig had.
Geloof in een sterke ploeg. Geloof in elkaar. Geloof in zichzelf.

Laatste speeldag.
Voor mij het toernooi waar ik het scherpst geconcentreerd was.
Op elk rustig moment was ik me mentaal aan het voorbereiden op de volgende wedstrijd.

Persoonlijk vond ik mijn rust terug in mijn positie. Na 2 speeldagen wing mocht ik terug vanvoor spelen!
Mijn honger voor goals was groot geworden.
En die zijn er zwaar gevallen tegen de wedstrijden Antwerpen en Genk.
Maar ik wou die éne goal.
De opener of de beslisser.

2 minuten voor finale.
Ik pomp mezelf op. Hier en nu, hier en nu, ik ben klaar, ik ben klaar.

Startschot. Ik vlieg naar de puck. Ik voel geen vermoeidheid, geen pijn. Onze ploeg valt samen.
Iedereen gaat over de grens van zijn kunnen, iedereen ligt er voor elkaar. Iedereen gaat naar voor.
En ik? Ik kom dankzij een prachtactie van center en wing voor een lege goal. 1-0.
Ik kom boven en schreeuw jarenlange frustratie van me af. We gaan winnen!

We beuken onzen weg naar voor. De wings knijpen hun goal toe en Ellen maakt (denk ik) de mooiste goal uit haar leven!

Ik lig tussen 3 brusselaars, eentje probeert me te wurgen. Ik voel niets. Ik zie alleen Bram die naast me ligt, de laatste verdediger en het gat dat hij openlaat onder zijn elleboog. 3-0.
Niels, onze topcenter en kapitein verdient nog het meeste een goal. Die hij prompt neemt. 4-0.

4 goals op een onwaarschijnlijke 10 minuten!
4 goals die met 2 tegengoals in de tweede helft helaas niet worden uitgebreid. Alhoewel 2 keer nipt.

De 30 langste seconden uit mijn leven volgen als ik te horen krijg hoe lang de wedstrijd nog duurt in het wisselvak.
Signaal. Stilte. Magali schreeuwt het uit. En heel Bilzen volgt. En daarna iedere supporter.

Wat een wedstrijd! Wat een seizoen! Maar vooral, wat een ploeg!
Ik alvast ben er supertrots op en kan bijna niet wachten naar meer.

Orca Bilzen. Belgisch kampioen 2011. For life!

Iedereen is boven zichzelf gegroeid die dag.
*Magali kicked tremendous ass !! Romain is nog altijd zijn kas aan het opvreten denk ik. Ik ben blij dat ik de finale met mijn dames heb mogen spelen!
*Ellen scoort!!! maar hield vooral de zijkanten van de goals toe (waarvoor wij voorspelers haar eeuwig dankbaar voor zullen zijn!) Brussel heeft een grote kluif aan je gehad!
*Robert- Jan je hield enorm veel tegen vanachter, maar vooral, je hield de ploeg kalm. Iets dat moeilijk is, maar je deed het met geweldig veel kalmte en flair. Dank je.
*Geert vrat alles op dat hij tegenkwam. Zijn passen zijn hemels voor een voorspeler en wing!
*Bram beukte samen met mij op naar de 3-0. En lag er altijd…altijd! The holecloser 😉 !
*Niels, je zei dat je al kapot was bij de eerste helft. Daar heb ik eerlijk gezegd niets van gemerkt! Het tegenhouden van die goal voor half time is een film in mijn hoofd! Als leider heb je dit jaar veel bijgeleerd. Als het een examens was kerel. Geslaagd met grote onderscheiding!
* Kristof, je bent enorm gegroeid als voorspeler. Jij en A-man hebben prachtacties gemaakt! (On)bewust waren Niels en ik aan het kijken of we sneller als jullie konden scoren 😉 Maar je sprints hebben veel achterspelers pijn gedaan, zijt maar zeker!
* Andy, heel simpel. You first, Paul not 😀 Vooral je zien zigzaggen tussen Antwerpen, Genk en Brussel is heerlijk om te zien!
* Niels (V. Kr), terug vanvoor! Vooral de hereniging met de voorspelers gaf me veel zelfvertrouwen, maar mijn maat terug naast me des te meer! We did it!

*Fré, weet dat ik in alle voorbereidende stiltes vaak dacht aan mijn oude mentor. Het symbolische van de oprichter van Bilzen en ook vooral de maat van mijn broer die me eens kwam vragen voor een sport uit te proberen was voor mij belangrijk. Ik denk dat onze laatste match ons eerbetoon aan jou was.

Better a starteam then a team of stars.

Dank je wel.

Geschreven door Yoeri Slegers