Verslagjes BK 2011- Geert

01/04/2011

Voor het verslag van Geert, Wing bij het A-team en sinds dit jaar de grote hulp als mede-organisator van het BK!

Afgelopen zondag was de belangrijkste dag van het jaar voor Orca Bilzen. Dit was reeds duidelijk aan de voorbereidingen voor deze dag die al meerdere maanden en zelfs jaren liepen. Het zou de bekroning worden van het vele harde werk dat een jong, veerkrachtig en gemotiveerd team, bijgestaan door een zeer ervaren en gedreven coach, had verzet.

Na de laatste speeldag van het seizoen 2009-2010, werd het duidelijk dat sommige spelers zich wilden inzetten voor de titelstrijd van het volgende seizoen. Na rijp beraad werden enkele aanpassingen aan de teamindeling gemaakt. Er werd een opdeling gemaakt in een B-team en een A-team. Voor het A-team werd een doel vooropgesteld, de finale spelen. Het was duidelijk dat we dit niet zonder slag of stoot zouden halen. Zelf waren we wel overtuigd, dat met de nodige inspanning en inzet, we dit wel konden halen. Anderen waren dan weer zeer kritisch en voorspelden dat ze met een derde of vierde plaats zelfs al tevreden mochten zijn.

Onverstoord gingen we aan het werk. Zo stonden zware conditietrainingen, oefeningen op techniek en behendigheid, het bijsturen van de tactiek en het onderhouden van de teamspirit, op het programma. Omdat het spelen van buitenlandse toernooien één van de beste leerscholen blijft, werd heel Europa aldus doorkruist in de zoektocht naar wedstrijdritme en ervaring.

De eerste speeldagen kwamen er aan en zouden een eerste grote test betekenen. De resultaten waren geruststellend, evenwel bleef het nog een lange weg te gaan voordat we de finale zouden spelen. We bleven echter gezwind door trainen en bleven gefocust op ons doel. Toch was het resultaat op de laatste twee speeldagen niet helemaal het verhoopte resultaat. Daarenboven bereikte ons wat slecht nieuws.

We stonden nu wel tweede en hadden goede kansen voor de finale te spelen, maar het beloofde toch nog een moeilijke weg te worden. Omdat in die nu eenmaal verschillende mensen met een verschillende mening zitten, was het in eerste noodzaak alle teamleden volledig op eenzelfde lijn te krijgen. Voor het wegvallen van onze coach op de finaledag werd ook schielijk naar een oplossing gezocht. Gelukkig vonden we deze in de vorm van Robert Jan Schipper, een speler met een zeer uitgebreide ervaring, die ons zou bijstaan en begeleiden op de finaledag.

’s Morgens bij het verzamelen op de parkeerplaats, werden de zenuwen merkbaar. Hoewel iedereen opgewekt was, hing er toch een sfeer van ingetogenheid en concentratie. Eenmaal vertrokken, werden de zenuwen groter en groter naarmate dat we dichter bij Antwerpen kwamen. Gelukkig arriveerde Robert Jan niet lang na ons en nam het team even afzonderlijk voor een bezinning en bespreking van de aankomende wedstrijden. Na het creëren van de juiste mindset, werd de tactiek nog even aangepast aan de te komen wedstrijden.

De eerste tegenstander van de dag was CVD Black Sticks. In deze wedstrijd was het vooral van belang dat alle spelers zich zouden aanpassen aan de nieuwe tactiek en situatie. Op enkele foutjes na, verliep dit vrij vlot en konden we aan een hoog tempo scoren. De wedstrijd eindigde op 16-0.

De tweede wedstrijd was tegen Koraal Genk, een geduchte tegenstander voor een plaats in de finale. Door omstandigheden was dit team niet op volledige sterkte. Toch was het een aardige wedstrijd en bood dit team goede weerstand. Binnen ons eigen team leek alles gesmeerd te lopen. Met de finale praktisch binnen handbereik, kregen we voldoende moed om ons voluit te geven. De wedstrijd eindigde dan ook op 14-0. De finale was bereikt!

Gedreven door zoveel voorspoed, wou iedereen natuurlijk voluit voor de eerste plaats gaan. We waren ons als team van bewust dat deze strijd tegen BUWH Elite niet zomaar gestreden zou worden en we mochten dus rekenen op hevige weerstand. Tussen de vorige wedstrijd in de finale was er voldoende tijd om tot rust te komen. Iedereen geloofde erin, wat duidelijk werd door de ontspannen sfeer die er hing. Na een laatste bijsturing door Robert Jan, doken we het zwembad in voor de opwarming. Wederom bleek een zeer grote focus en concentratie binnen het team. Bij aanvang van de wedstrijd werd kort verzameld en zocht iedereen zijn startplaats op. Het signaal ging en het team schoot als een pijl vooruit. Als geraakt door Ares, leverden de voorspelers strijd. Met de snelheid van een bliksemschicht rukten zij op naar de goal van de tegenstander, ondersteund door de drietand van Poseidon en Poseidon zelf. Er werd geknokt voor elke puck en met gevaar voor lijf en leden wrong zich door de kleinste openingen. De ontlading na de eerste goal valt praktisch niet te beschrijven. Er weerklonken oerkreten, bijgestaan door het gejuich van de supporters. Verdere goals konden hierna niet uitblijven en nog voor het signaal van half-time stond 4-0 op het scorebord. De volle inzet van de eerste helft had zijn invloed op de tweede helft. De aanvullende druk bleef hoog, maar door twee kleine foutjes kreeg de tegenstander de kans te scoren. Niemand had nog enig besef van tijd, tot plots weerklonk dat er nog maar 30 seconden te gaan waren. De spelers in de wissel zone wisten niet meer hoe ze zich moesten houden, twee goals op 30 seconden was niet meer mogelijk, of wel? Het aftellen begon en toen kwam eindelijk het verlossende signaal. Orca Bilzen was Belgisch kampioen! Er weerklonken vreugdekreten, er waren tranen van geluk en omhelzingen. Het besef begon nu wat te komen, we waren echt kampioen.

Binnen de door hoort natuurlijk ook een beker en medailles. In de setting van een gezellig Antwerps volkscafé, vond de huldiging van de kampioenen plaats. Met de medailles en de beker op zak, vertrokken de Belgische kampioen vervolgens naar Nederland, om aldaar hartelijk te worden ontvangen door de ouders van een van onze medespelers. Na een lekker diner en wat keuvelen, werd het tijd om deze dag af te sluiten. De stap naar dromenland was niet meer groot, Belgisch Kampioen worden was immers al een droom voor ons

Graag zouden we iedereen willen bedanken die mee heeft geholpen om dit te verwezenlijken.

In het bijzonder Frederique Pirenne, die aan de basis van dit alles ligt. Zonder zijn gedrevenheid, toewijding, ondersteuning en motiverende kracht, zou deze titel nooit mogelijk zijn geweest. Voor het zijn van een rolmodel voor ons allen.

Bram Vreven en Niels Balens voor de coördinatie van Onderwaterhockey Orca Bilzen, hun dagelijkse volle overgave voor de club en het hockey. Voor het uitstekend bewandelen van het smalle pad dat goed leiderschap is.

Robert Jan Schippers voor het ondersteunen van het team in woord en daad. Voor ons te verheffen tot een hoger niveau van hockey.

Alle andere leden van het team, Magali Vaes, Yoeri Slegers, Andy Van Wesemael, Niels van Kruchten, Ellen Palmers, Kristof Froyen en Geert Stevens. Zij kozen voluit voor de overwinning en hebben menige persoonlijke en gezamenlijke overwinningen behaald vooraleer deze titel te kunnen behalen. Voor het zijn van een hechte vriendengroep, waar vertrouwen en wederzijds respect centraal staat.

Het bestuur van Orca Bilzen, voor het mogelijk maken dat jonge mensen een droom kunnen vervullen en zich kunnen bewijzen. Voor het bieden van een sportief kader waarbinnen jongeren kunnen ontplooien en zich kunnen engageren.

FEBRAS, BEFOS, CMAS, NELOS en LIFRAS, voor de ondersteuning vanuit de sportcommissies van onderwatersporten. Voor het promoten op nationaal en internationaal vlak van deze sporten.

Alle familieleden, vrienden en kennissen, voor hun steun en inzet. Voor de mogelijkheid ons deze sport te laten beoefenen.

Onderwaterhockey Orca Bilzen dankt jullie!

Geschreven door Geert Stevens