Eerste speeldag Belgische competitie

18/10/2010

Zondag 10 oktober was de eerste speeldag van de Belgische competitie, en dus ook de eerste keer dat ik met ORCA Bilzen meespeelde. Tot nu toe heb ik alleen meegedaan aan de jeugdcompetitie van Nederland, omdat ik ook nog lid ben van Astacus (Maastricht). Meedoen aan de Belgische competitie geeft dus meer uitdaging, omdat er nu ook senioren mogen meespelen.

Zondag 10 oktober was de eerste speeldag van de Belgische competitie, en dus ook de eerste keer dat ik met ORCA Bilzen meespeelde. Tot nu toe heb ik alleen meegedaan aan de jeugdcompetitie van Nederland, omdat ik ook nog lid ben van Astacus (Maastricht). Meedoen aan de Belgische competitie geeft dus meer uitdaging, omdat er nu ook senioren mogen meespelen. Na, samen met mijn lieftallige broer Niels, aangekomen te zijn op het zwembad in Bilzen, werd me verteld bij wie ik in het team zat. We bespraken wie welke positie zou gaan innemen. Tine als teamcaptain en het was de bedoeling dat ik samen met Sander en Joeri het verdedigings werk op ons zouden nemen. Ik was wel blij met deze positie, omdat ik altijd achter speel. Toen iedereen klaar was met bespreken konden we vertrekken naar Antwerpen, met Andy en Kristof in de auto die zich vermaakten met onze Donald Duck’s.

Volgens het wedstrijdschema moesten we vijf wedstrijden spelen. Deze wedstrijden verliepen vrij goed. We speelden goed voor een team dat nog nooit met elkaar samen had gespeeld. Alleen jammer dat we er geen gewonnen hadden. Aan de teamspirit lag het in ieder geval niet!
Ook was het de bedoeling dat er van ieder team iemand moest “scheidsen” na elke gespeelde wedstrijd. Ik vond het wel even eng, omdat ik het nog nooit gedaan had. Maar, met natuurlijk de fantastische hulp van Roland, verliep het allemaal wel redelijk goed. Dit was meteen de aller laatste wedstrijd van het toernooi, dus daarna was het douchen en omkleden.

Na nog een stukje vlaai gegeten te hebben, of in sommige gevallen twee, vertrokken we richting Hasselt om daar te gaan eten bij Bram en Niels. Ook hier werd een teamindeling gemaakt. Ik nam de positie in als sla-wasser. Toen het eenmaal klaar was, konden we in etappes gaan eten, er pasten namelijk maar zes mensen aan de eettafel. Als toetje kreeg iedereen ook nog een stukje, of in een sommige gevallen twee, hele lekkere zelf gebakken appeltaart, gemaakt door Ellen. Ik was kapot moe van de lange dag, mijn ogen begonnen bijna dicht te vallen en aangezien Niels en ik nog een lang stuk terug moesten rijden naar Heerlen, leek het ons wel slim om te gaan.

Al met al was het een leuke dag, ook al heb ik 19.048.320 keer moeten uitleggen hoe ik aan mijn blauwe oog kwam. En dan zal ik het nog even de 19.048.321e keer doen: een vervelende puck tijdens een training van Astacus.

Britt van Kruchten

Ook voor Orca 1 werd het een spannende dag. Voor het eerst na een lange periode van toernooien, trainingen in het zwembad en conditietrainingen werd ons kunnen echt op de proef gesteld. Niels was zichtbaar gestrest en Bram vooral vervelend, maar al snel kwam de sfeer erin dankzij onze originele aanmoedigingsschreeuwtjes.

Met een mooi volwaardig team van 10 personen en iedereen netjes op tijd in het zwembad, was de eerste wedstrijd ook al de meest uitdagende. Met een oog op de Belgische titel, vond de eerste wedstrijd plaats tegen Brussel 1, de winnaars van de afgelopen X jaar. De eerste wedstrijd is voor ons (en voor vele andere teams) jammer genoeg nooit onze beste prestatie. Toch bleek deze wedstrijd er eentje van formaat te zijn. Dankzij onze “UW MOEDER STINKT” was de score 2-1 tot op 10 seconden van het einde in ons voordeel. Jammer genoeg scoorde in deze laatste seconden Brussel er ook nog eentje. Een mooie score voor onze eerste wedstrijd tegen “Belgian finest”. Ik ben zeer benieuwd wat dit volgende speeldagen nog gaat geven. Hierna volgden nog vier erg leuke wedstrijdjes. Brussel 2 verraste ons met een sterk team. Gelukkig, na een moeilijk begin, heeft ons vrouwelijk beton met behulp van hun mannelijke aanhang, zich goed kunnen weren en deze wedstrijd uiteindelijk nog naar onze hand kunnen zetten. Ook tegen onze vrinden de karpers, was het een aangename wedstrijd ondanks de moeilijkheden met de diepte van het speelveld en ook Mantis verblijdde ons weer met zijn aanwezigheid en een heel nieuw team.

De rest van de avond was voor ons net hetzelfde als Britt hierboven vermeldde dus daar ga ik geen woorden meer aan vuilmaken. Wederom een geweldig leuke speeldag en voor diegenen die er niet waren en niet meer zullen zijn in de toekomst: your loss!

Geschreven door Britt en Magali Vaes (met haar draagbare Sony Ericson)

Related Images: